Homepagina > Beginpagina > Informatie > Publicaties > Persbericht 6 verenigingen voor de Belgian Pride 2016

Persbericht 6 verenigingen voor de Belgian Pride 2016

Gepubliceerd op 19 mei 2016 - gewijzigd op 2 juni 2016

België moet de mensenrechten van trans* personen eerbiedigen

logo Genres Pluriels

In 2014, ging de federale regering akkoord dat de wet van 10 mei 2007 over transseksualiteit moet worden aangepast conform de mensenrechten.

Genres Pluriels en de drie Belgische holebi- en transgenderkoepels, (LGBTI), Arc-en-Ciel Wallonie, Çavaria en Rainbowhouse Brussels, evenals Amnesty International en de Liga voor Mensenrechten, strijden samen om de regering en het parlement aan hun beloften te houden.

De kernboodschap van Pride.be editie 2016 gaat over de rechten van trans* personen.
Bovenstaande organisaties willen met de hulp van de Equality Law Clinic van de Vrije Universiteit van Brussel de regering hierin bijstaan en werken zelf ook aan voorstellen. Wij zijn blij met de constructieve dialoog die gestart is met de regering. Wij roepen alle politieke partijen op om de wetswijziging te laten beantwoorden aan vier belangrijke prioriteiten voor de fundamentele rechten van de betrokken personen. 

In de eerste plaats moet de juridische geslachtserkenning op officiële documenten volledig gescheiden worden van het medische zorgpad voor trans*personen. Iedereen moet individuele zelfbeschikking krijgen over de (gender)identiteit en de wijziging van geslachtsregistratie via de burgerlijke stand. Dit impliceert het recht op bescherming van alle persoonsgegevens waaruit de trans*achtergrond kan worden afgeleid. Dit is een noodzakelijke voorwaarde voor sociale integratie.

Ten tweede moet de wet uitgaan van depsychiatrisatie en depathologizatie. Trans*personen moeten tegelijkertijd de vrije toegang hebben tot psychologische ondersteuning of zorg die zij verkiezen om hun geslachtskenmerken eventueel te wijzigen. Maar deze zorg mag geen verplichting zijn voor juridische of administratieve wijzigingen. Bovendien mag een psychiatrische consultatie geen voorwaarde zijn voor de toegang tot specifieke trans* zorg of medische ingrepen.

Ten derde, is het noodzakelijk om de keuzevrijheid van zorg te garanderen in kader van de patiëntenrechten. Terugbetaling van medische zorg is hierbij cruciaal. Zonder deze garanties zal het recht om je genderidentiteit vrij te beleven – zelfs al wordt deze wettelijk erkend – fictie blijven voor veel trans *personen.

Ten vierde streven we ernaar om het recht van de minderjarige trans*persoon in overeenstemming te brengen met het Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind.

De Belgische wet schendt al sinds 2007 deze rechten en beginselen. Door het inmengen van een juridische procedure via de burgerlijke stand met medische procedures, waaronder sterilisatie, dwong de Belgische wet trans* personen te kiezen tussen medische ingrepen of sociale uitsluiting. Door de verplichte medische ingrepen ontkent de Belgische wet diversiteit op vlak van genderidentiteit, zowel op lichamelijk als psychologisch vlak.

Stap voor stap, nemen andere landen het voortouw in Europa (Denemarken, Malta) en daarbuiten (Argentinië is sinds 2012 wereldwijd een voorbeeld). Het regeerakkoord van 2014 vermeldt nieuwe wetgeving in lijn met de Yogyakarta Principes. Medische inmenging en voorwaarden zoals in de huidige trans* wetgeving vermeld, worden ook door de Europese Unie en de Raad van Europa in vraag gesteld.

België heeft nu de mogelijkheid om bij te dragen aan deze evoluties. Het is een maatschappelijke en universele vooruitgang, omdat we hierdoor genderstereotypen bestrijden en de huidige verplichte genderbinaire opdeling uitdagen.